HANDLINGA I DENNE ROMANEN skjer i ei tid der privatisering er i ferd med å endre store delar av den offentlege sfære. Eit resultat av dette er at dei ulike kommunikasjonsnivå i samfunnet går i oppløysing, einskildindividet får færre stader for deltaking, og glir meir og meir inn i rolla som tilskodar. Frå å ha ei statleg styring som er avgjerande for dei premiss økonomien skal fungere etter, har ein no ein stat som fungerer som ei administrativ eining for ein global maktstruktur. Dette systemet tek ansvaret bort frå nasjonen og mindre einingar innanfor, som fylke og kommune og til sist borgar, som i ein slik kontekst ikkje lenger kjenner ansvar for å føre ein felles agenda.

Mot eit slikt bakteppe gjennomfører kunstnaren Olav Lande ein arrangert bortgang som inkluderer både dødsfall og gravleggjing. Ved å få visse rettigheiter til arva let sonen, Ola Lande, seg involvere og gå god for denne falske akta. Men dette er berre byrjinga. Romanen tek for seg den dagen Olav Lande vender attende frå sitt fiktive dødsrike. Tidspunktet passar også med sonen si togreise til Oslo, der han kjem for å lansere siste verk av farens skrifter. Ein rad av møte kompliserer handlinga, det som skulle vere ei reise mot ei tryggare framtid, ser ut til å ende i undergang og død.